Wizyta w monopolowym.

-Dobrze, skoro nie chcesz rozmawiać o problemie i od niego uciekać w porządku- była zła, położyła pieniądze na blacie i w milczeniu wyszła.

-Amen- mruknął pod nosem rzucając na stól 20zł- masz i idź po coś na obiad.

 Krzysiek wziął w dłoń banknot oglądając go dokładnie.

- Chcesz coś konkretnego?- rzucił podchodząc do niego i łapiąc go w pasie.- Siorka jak zawsze zadowolona.-  dodal ironicznie przyciagajac go do siebie i całując w skroń. -Było lepiej niż ostatnio...-podrapał się po czole.

- Nie no, idę z Tobą bo sam to gówno kupisz...-zmarszczył brwi i odbiegając od niego założył szybko glany i kurtkę, czekając teraz na blondyna.

-Ale wiesz ,że ona nie przestanie nigdy marudzić?- rzucił w końcu Krzysiek gdy wychodzili juz z mieszkania.

 Jarek nie odpowiedział nic. Milczał, a jego milczenie było szalenie wymowne. Wyszli ze starej, rozpadającej się, pękającej kamienicy.

- Śnieg pada...-westchnął brunet.

Szli już uliczkami miasta które stawało sie coraz bielsze. Mężczyźni weszli do monopolowego rozglądając się dookoła, tak jakby nagle mogli wykupić z niego wszystkie artykuły. Krzysiek w tajemniczy sposób cofnął się i wyszedł przed sklep. Jarek zdumiał się momentalnie.

- A Ty gdzie się wybierasz?...- uniósł brew i chwycił go za rekę starając się zatrzymać.

 -Muszę zadzwonić- odpowiedział mu beznamiętnie blondyn obracając oczami.

 Jarek zamyslił się na moment.

- Kocham Cię...- powiedział puszczajac jego dłoń.

Było to swego rodzaju ostrzeżeniem przed kolejnymi sztuczkami chłopaka. Ponownie pojawił sie w sklepie, kupił bułki, ser, mleko i inne podstawowy produkty w ubogiej ilosci. Kupił też mrożone zapiekanki.

 -Na zeszyt, tak? - zapytała sprzedawczyni kasujac produkty.

 Dobrze ich znała, wiedziała ,że im się nie przelewa i prawie zawsze nie mają pieniędzy.

-Nie tym razem- Jarek uśmiechnął się ukradkiem.

-Dwadzieścia cztery pięćdziesiąt- powiedziała zmęczona życiem kobieta.

-Cholera...-zaklął pod nosem.- To przez to masło.- mruknął.- Cztery złote na zeszyt, jutro doniose.- westchnął lekko zażenowany.

Ta jednak uśmiechnęła się w niemałej chęci pocieszenia. Krzysztof pojawił sie w sklepie dopiero gdy jego chłopak pakował juz swoje zakupy do reklamówki.

 -Dobry- mruknął do kobiety za kasą- Mamy wszystko?- teraz zwrócił się z czułością do Jarka.

 Wziął w rekę zakupy.

 -Wszystko?... Może i wszystko...-odpowiedział niechętnie uciekając wzrokiem i ulatniając się ze sklepu.